Hier vind je alle informatie over deze avonturier die op ‘enigszins’ ongebruikelijke motoren de wereld verkent.
Op zeer jeugdige leeftijd was al duidelijk te merken dat Sjaak anders was dan andere peuters. Waarom precies, dat wisten z’n ouders tóen niet.
Rond zijn 11de jaar verdiende hij het eerste, echte geld bijeen.
Dat werd gebruikt voor de aanschaf van een 125cc Vespa-scooter.
Een skelter met 175cc blok en een crossauto later, stond er op 16-jarige leeftijd een Yamaha brommer op de stoep.
In no time was die opgevoerd en tot de schrik van alle fietsende schooljeugd bleef hij tot z’n 21ste op het ding zitten, want auto’s vond hij maar niets.
Ondertussen stond er ook een 250cc Yamaha-crossmotor op stal, waarop hij de schoolfrustraties verwerkte.
Na z’n opleiding startte hij een tuinderij op het land van z’n ouders, daarvoor werd een Bedford aangeschaft.
In die tijd werkte hij ook bij aardappelhandel Bongers als manusje van alles.
Later kwamen dan toch de auto’s. Tegelijkertijd stonden er Dafjes rondom de boerderij voor achteruitrijdraces op circuits.
“Motorrijden wordt m’n dood”, wist hij heel zeker en daarom wachtte hij daarmee totdat de wilde haren een beetje uitgevallen waren. Althans, dat dacht hij. De adrenalinestoot nam echter de overhand en bochtjes pikken tot over de limiet waren het gevolg.
Omdat motorvakanties hem altijd te kort af waren, nam hij een half jaar vrij en verscheepte z’n motor, een Honda CBR 900 RR Fireblade, naar Australië. 38.000 kilometer later zond hij die op dezelfde manier terug naar huis. Zelf ging hij nog 6 weken met de rugzak door Indonesië. Dat land vond hij prachtig, de rugzak maar niets. Ondertussen was hij besmet geraakt met ’t reisvirus en plande daarom een eenmalige wereldreis.
Na twee jaar geld verdienen, ging die van start. De baan bij de aardappelhandel werd opgezegd, de tuinbouwgrond verpacht en in mei 1995 ging hij zonder hulp van sponsoren op weg om zijn droom te verwezenlijken. In drie jaar en 1 week zou hij meer dan 160.000km. afleggen in 40 landen.
Gedurende deze trip werd hij regelmatig geïnterviewd voor radio of tv en was hij in magazines en kranten te zien.
Dit leverde hem bekendheid op onder de naam ‘Fireblade Sjaak'.
Terug in Nederland wou hij niet meer in de 8 tot 5 sleur terugvallen. Daarom stelde hij een diapresentatie samen, waarvan hij er meer dan 100 in binnen- en buitenland verzorgde. Tevens was hij regelmatig met de motor te bewonderen op tentoonstellingen/beurzen, schreef hij in 11 delen een reisverslag voor Motoren & Toerisme en begon hij te werken aan een boek. Tussendoor smeedde hij nieuwe reisplannen. Daarvoor werden diverse sponsoren gezocht en gelukkig ook gevonden, zodat hij goed uitgerust op pad kon gaan. Van Yamaha kreeg hij een gloednieuwe YZF R1. Die werd, nog voordat de eerste 100km op de klok stonden, bewerkt met slijptol en lasapparaat.
Van aluminium werden koffers gemaakt en iedere holle ruimte werd benut als opslagplaats. Na veel bloed, zweet en tranen vertrok Sjaak op 4 maart 2001 vanaf de Motorbeurs in Utrecht. Vijf jaar en vijf maanden bleef ie deze keer rond de wereld zwerven, waarin hij 250.000km aflegde in 77 landen.
Tijdens dit avontuur schreef hij onder de naam 'R1 Sjaak' reisverhalen voor MOTOR Magazine en voor MotoPort Magazine.
Eenmaal terug bewerkte hij die tot een verhalenbundel.
Een documentaire dvd werd gemaakt en hij geeft presentaties over z’n avonturen.
Eind 2006 tijdens de beurs, MotorNewz, stond Sjaak met z’n R1 op de Yamaha-stand.
Hij ontmoette er Marcus Kingma, o.a. bekend van records zoals -Rondje om Nederland- (1508km) en -15 landen binnen 24 uur-.
Marcus vroeg of Sjaak zin had mee te rijden naar de Noordkaap om daar ’t nieuwe jaar in te luiden. Al jaren in gedachten ooit héél ver richting noorden te rijden, zei ie met pretlichtjes in zijn ogen toe. Enkele weken later vertrok het team onder de naam, Snow Squad.
Sjaak op zijn wereldreis-R1 en Marcus op een Yamaha YBR 125.
De zelfgebouwde spikes sleten te snel op het asfalt, dat door de zachte winter veelvuldig zichtbaar was. Tezamen met tijdsdruk, deed dit ze zonder hun doel te bereiken omkeren. Dat deze uitdaging echter afgemaakt zou gaan worden, stond voor Sjaak voor de volle honderd procent vast.
De poging de Noordkaap te bereiken, was in Nederland niet onopgemerkt gebleven. Een uitnodiging in het voorprogramma van de Wereldkampioenschappen ijsspeedway op de 400m baan in stadion de Smelt (nú De Bonte Wever) was het gevolg.
Hier functioneerden de zelfgebouwde spikes wel!
In 2007 ontving Sjaak tijdens de TT van Assen uit handen van MotoGP-rijder Colin Edwards de sleutels van een nieuwe R1.
Meteen reed hij daarmee richting Noordkaap om te onderzoeken wat ze in de winter allemaal tegen konden komen. Daarna begonnen de voorbereidingen. Op 3 februari 2008 werd het avontuur live vanaf de Motorbeurs in Utrecht gestart. Doel was een vlag van KiKa, Stichting Kinderen Kankervrij, naar het ‘Children of the World Monument’ op de Noordkaap te brengen en daarmee geld te verzamelen voor KiKa. Deze keer lukte het!
Het was hem echter niet extreem genoeg af en samen met Doris Wiedeman, die hij kent uit eerdere reizen, werd een nieuw plan uitgewerkt. De twee vertrokken midden in de winter vanuit Key West in Florida, het meest zuidelijke punt van de Verenigde Staten, naar Deadhorse in Alaska, het meest noordelijke punt dat via de weg te bereiken is.
Begin 2009 was het zover. Over sneeuw en ijs met temperaturen rond de -30°C, voerde een barre tocht via de toendra de twee avonturiers naar een bevroren oceaan. Daar keek Sjaak uit over een lonkende, ongerepte witte vlakte richting Noordpool…
Sneeuw- en ijswegen rijden bleek mogelijk, maar het met sneeuwduinen bedekte poolijs; hoe zat het daarmee?
Begin 2013 begon Sjaak op een geprepareerde R1 aan een rit vanuit Barrow in Alaska, via het poolijs op de Beaufortzee, naar Key West in het zonnige Florida.
Om voldoende brandstof mee te kunnen nemen ging er een slee mee, waar bovenop een onderkomen was gebouwd.
De rit van het meest noordelijke puntje van de VS naar het meest zuidelijke, eindigde op het eiland Key West.
Behalve de kou op zoeken, had Sjaak nog steeds de drang om bij ‘normaal’ weer onderweg te zijn.
Samen met Nathalie, een vriendin die hij al sinds zijn jeugd kent, namen ze Rusland als reisdoel.
Dit resulteerde in een uitje waarbij zelfs Azië werd aangedaan.
Als reismotor werd gekozen …
Hoe kan ’t ook anders.
Voor uitgebreide verslagen ► Avonturen
info@sjaaklucassen.nl
+31610414544
Website door: CornReclame
Redactie en onderhoud website: Sjaaks zus
© Sjaak Lucassen 2025